Σύγκριση 3 παραδειγμάτων

Κριτήριο επιλογής

Και τα τρία παραδείγματα είναι προτάσεις που δεν έχουν πραγματοποιηθεί. Το κριτήριο επιλογής ήταν πέρα από το στοιχείο της βιωσιμότητας, ο χειρισμός ορισμένων θεμάτων, που πρέπει να αντιμετωπιστούν κατά την διαδικασία του αστικού σχεδιασμού. Πιο συγκεκριμένα, το New Heden επιλέχθηκε για τον χειρισμό των δημόσιων χώρων και την εισαγωγή του οργανικού φυσικού στοιχείου, το Great Wall για το στοιχείο της μετάβασης και της ενιαιότητας των κτιρίων και για την εξασφάλιση καλών συνθηκών διαβίωσης στην πυκνή δόμηση και το Bamboo Comunity για την μέριμνα για τον κοινωνικό παράγοντα και την απλότητα της απόδοσης της σχεδιαστικής λύσης.

Βασικές αρχές σχεδιασμού

Η καθεμία πρόταση έχει ως αφετηρία μία διαφορετική αρχή. Το New Heden επιδιώκει να αποτελέσει πράσινο πνεύμονα για την ευρύτερη περιοχή, το Great Wall έχει έντονες τις ιστορικές αναφορές, στις οποίες προσαρμόζει τις ανάγκες στέγασης διαφορετικών χρήσεων και το Bamboo Comunity, όντας στα πλαίσια του διαγωνισμού 'Design Against the Element' έχει ως βασικό κριτήριο την ανθεκτικότητα στις καταστροφές και τις κλιματικές αλλαγές.

Και τα τρία παραδείγματα, όμως, έχουν ως βασικό γνώμονα σχεδίασης την επίτευξη της κατά το δυνατό μέγιστης βιωσιμότητας. Αυτό εκφράζεται διαφορετικά στην κάθε περίπτωση. Και στα τρία γίνεται η εξασφάλιση επαρκών πράσινων κοινόχρηστων χώρων, αλλά στο New Heden και στο Great Wall βλέπουμε την εκτεταμένη χρήση φυτεμένων βατών δωμάτων, ενώ η βιωσιμότητα στο Bamboo Comunity εκφράζεται με την χρήση των ανάλογων υλικών και την σχεδίαση που εξαρτάται από τις κλιματικές συνθήκες, στοιχεία που στα άλλα δύο είναι φθίνουσας σημασίας.

Δομικά χαρακτηριστικά

Παρατηρούμε ότι η λογική σχεδιασμού στο Bamboo Comunity και το Great Wall εκφράζεται με ορθοκανονικές διατάξεις, σε αντίθεση με την οργανική σχεδίαση του New Heden. Αντίστοιχα στα δύο τελευταία η μορφολογία χαρακτηρίζεται από πολύπλοκους χειρισμούς, ενώ στο Bamboo Comunity υπάρχει η έννοια της απλότητας και της καθαρής απόδοσης. Επίσης, όσον αφορά την έννοια της μετάβασης, στα δύο πρώτα παρατηρείται η επιδίωξη της συνέχειας μεταξύ του συνόλου των κτιριακών όγκων, είτε από την ίδια την μορφή των κτιρίων, είτε με την προσθήκη επιπρόσθετου συνδετικού στοιχείου, ενώ στο τρίτο οι κτιριακές μονάδες είναι μεμονωμένες και η μετάβαση γίνεται μέσω του δημόσιου ελεύθερου χώρου.

Οι χρήσεις που εντοπίζονται στο Great Wall περιλαμβάνουν την κατοικία, αλλά δίνεται μεγαλύτερη βαρύτητα στο εμπόριο και τον δευτερογενή τομέα και την ανάμειξη των τριών, ενώ στα άλλα δύο παραδείγματα η κατοικία είναι αυτή που έχει τον πρωτεύον ρόλο.

Κρίνοντας τις προτάσεις σε σχέση με τον περιβάλλοντα αστικό ιστό, γίνεται φανερό ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερη αλληλοσυσχέτιση, όσον αφορά τις χαράξεις, με εξαίρεση ίσως το New Heden, το οποίο επιδιώκει να αποκαταστήσει μία συνέχεια των διελεύσεων από και προς το τετράγωνο, με τα μονοπάτια που χωροθετηθεί σε ορισμένες θέσεις. Τα μονοπάτια αυτά είναι προς χρήση των πεζών και των ποδηλάτων, αποκλείοντας έτσι την κίνηση των Ι.Χ., επιλογή που κάνουν και τα άλλα δύο παραδείγματα, με σκοπό την μείωση της ρύπανσης και της όχλησης, αλλά και την προστασία του πράσινου σχεδιασμένου περιβάλλοντος.

Στη συνέχεια, μία θεώρηση σχετικά με τον κοινωνικό και τον οικονομικό παράγοντα δίνει ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Και οι τρεις προτάσεις λαμβάνουν υπόψιν τον κοινωνικό παράγοντα και το όφελος του εκάστοτε χρήστη, στοχεύοντας σε ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Το New Heden διαμορφώνει έναν πράσινο πνεύμονα, που περιλαμβάνει χώρους πρασίνου, υγιεινό τρόπο ζωής και ευχάριστο περιβάλλον. Το Great Wall αναπτύσσει ένα δίκτυο εξυπηρετήσεων των καταναλωτικών και οικιστικών αναγκών του χρήστη, εξασφαλίζοντας παράλληλα καλές συνθήκες εργασίας. Τέλος, το Bamboo Comunity μεριμνά για τον σεβασμό του τρόπου ζωής και των κοινωνικο-πολιτιστικών χαρακτηριστικών των χρηστών και για την επιβίωση αυτών σε ακραίες συνθήκες, με ταυτόχρονη φροντίδα για την οικονομική παράμετρο και την διατήρηση αυτής σε χαμηλά επίπεδα, κάτι που δεν εντοπίζεται στα προγράμματα των άλλων δύο προτάσεων.

Συνοψίζοντας, και τα τρία παραδείγματα αποτελούν προτάσεις για την ανάπτυξη ενός βιώσιμου οικιστικού μοντέλου, στον υπάρχων αστικό ιστό με έντονη την προσοχή στην σχέση πόλης-φύσης και την εξασφάλιση των δημόσιων πράσινων χώρων. Παρά τις διαφορές στην προσέγγιση της μορφολογίας και των χαράξεων, ενσωματώνουν και τα τρία την λογική της βιώσιμης ανάπτυξης, τάσης που υιοθετήθηκε και κυριαρχεί πλέον στον τομέα του αστικού και όχι μόνο σχεδιασμού.